เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน
ณ ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ มีฝูงควายป่าอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกมันพากันกินหญ้าอย่างมีความสุขเช่นนี้ทุกวัน
วันหนึ่งเจ้าหมาป่าหิวโซ เดินผ่านมาเห็นฝูงควายป่าเป็นจำนวนมาก หมาป่าคิดจะจับควายป่ากินเป็นอาหาร แต่ดูแล้วควายป่ามีแต่ตัวใหญ่ๆ หมาป่าเองก็หมดเรี่ยวแรงด้วยหิวโซ และตัวเล็กกว่ามาก “เราจะทำอย่างไรดีนะ….โอย! ..หิว….ควายป่าตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้นเลย ”
ดังนั้นเจ้าหมาป่าจึงเดินเข้าไปหาความป่าหนุ่มตัวใหญ่ที่ดูแข็งแรงมากตัวหนึ่ง เมื่อหมาป่าเดินเข้าไปใกล้ๆ ควายป่าหนุ่มก็ตกใจ เพราะดูท่าทางหมาป่าแล้ว คงไม่มีแรงสู้กับควายป่าได้ ควายป่าจึงเฉยและกินหญ้าต่อไป
หมาป่าจึงพูดขึ้นว่า “ท่านช่างสง่างามจริงๆ ดูซิร่างกายกำยำ แข็งแรง ท่านคงเป็นจ่าฝูงของที่นี่” ควายป่ายังรับฟังแต่ใจคิดอะไรอยู่ในใจ เจ้าหมาป่าจึงพูดต่อไปอีกว่า “แต่ข้าได้ยินมาว่า มีผู้ที่อยากล้มท่าน แล้วอยากเป็นจ่าฝูงเสียเอง เขาคอยหาโอกาสดีๆอยู่ แต่ข้าคงบอกไม่ได้หรอกนะว่าใคร ท่านคงพอจะรู้อยู่หรอก” เมื่อได้ฟังดังนั้น ควายป่ามีท่าโกรธจัด
วันต่อมาหมาป่าทำอย่างนี้เหมือนเดิมกับควายป่าอีกตัวหนึ่งที่และเลือกตัวที่มีร่างกายกำยำแข็งแรงไม่แพ้กัน และดูท่าทางของควายป่าตัวนี้เอาเรื่องทีเดียว
หมาป่าทำทีเข้าไปตีสนิทและพูดว่า “ท่านจ่าฝูงเมื่อวานเราได้ยินเรื่องเกี่ยวกับตัวท่านมาเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ว่าท่านอยากรู้หรือเปล่า เพราะเกี่ยวกับตัวท่าน ไอ้ข้าอ่ะนะ…พอได้ยินอะไรที่ไม่เหมาะสมไม่ควร ข้าก็ทนฟังไม่ได้ อย่างน้อยท่านจะได้ระวังตัวไว้บ้าง” เมื่อควายป่าได้ฟังจึงสนใจ “ใครว่าอะไรข้า เจ้าเล่ามา” หมาป่าจึงพูดว่า “ข้าได้ยินมาว่า จ่าฝูงอยากกำจัดท่าน เพราะเห็นท่านมีผู้นิยมชมชอบอยู่ไม่น้อย และกลัวท่านจะขึ้นมาเป็นจ่าฝูงแทน แล้วพรุ่งนี้ข้ายังได้ยินมาอีกว่าจ่าฝูงจะมาเอาเรื่องท่านถึงที่เวลาเช้านี่แหละ ข้าก็เห็นท่านมีฝีมืออยู่เหมือนกันท่านจะยอมอยู่หรือ สู้กันให้รู้ไปว่าท่านก็ไม่เบานะ ”
ควายป่าหนุ่มจึงโกรธ “ข้าอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จังเลย จะได้รู้ดำรู้แดงกันเสียที คิดจะกำจัดข้ารึ เกินไปแล้ว”
เมื่อวันรุ่งขึ้นมาถึง ควายป่าทั้งสองตัวที่ตกหลุมพรางหมาป่า จึงต่างจะไปเอาเรื่องกับอีกฝ่าย เมื่อมาเจอกัน ไม่มีใครถามใคร วิ่งเข้าใส่ขวิดกัน สู้กันจนอ่อนแรง และตายไปด้วยความเหนื่อย เพราะไม่มีใครยอมใคร หมาป่าที่รอดูอยู่ได้แต่หัวเราะเยาะด้วยความสะใจ “ฮ่า..ฮ่า..ตายทั้งคู่ โง่จริงๆ อาหารอันโอชะของข้าน่าอร่อยจริง” แล้วหมาป่าก็เข้าไปกินอาหารอย่างมีความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น